- کس و کوی (کَ سُ)
قبیله و خاندان و دوستان (ناظم الاطباء). قوم و خویش.
- بی کس و کوی، بی کس و بی یار و معین و مهجور. (ناظم الاطباء)
- بی کس و کوی، بی کس و بی یار و معین و مهجور. (ناظم الاطباء)
معنی کس و کوی - جستجوی لغت در جدول جو
- کس و کوی
قوم و خویش
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(کَ تُ)
لغت نامه دهخدا
کفت و کول. دوش. (یادداشت مؤلف). رجوع به کول و رجوع به کت شود.
- به کت و کول هم جستن یا به کت و کول هم پریدن، از سر و کول هم بالا رفتن.
- به کت و کول هم زدن، به شوخی و مزاح بسر و روی یکدیگر زدن
- به کت و کول هم جستن یا به کت و کول هم پریدن، از سر و کول هم بالا رفتن.
- به کت و کول هم زدن، به شوخی و مزاح بسر و روی یکدیگر زدن
(کَ سُ)
لغت نامه دهخدا
کس کار. خویشان و بستگان و ملازمان و کسانی که در زندگی شخص وارداندو به نحوی به شخص و زندگیش علاقه دارند. (فرهنگ لغات عامیانه جمال زاده). رجوع به کس و ترکیبات آن شود
بازوها و شانه ها
از کت و کول افتادن: احساس خستگی شدید و طاقت فرسا کردن
از کت و کول افتادن: احساس خستگی شدید و طاقت فرسا کردن
آدم ناقص